Pisząc o XVII Ofafie, należy przybliżyć sylwetkę Witolda Giersza (przewodniczącego jury), gdyż dla animacji jest on postacią wybitną.
Witold Giersz związany ze Studiem Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej, Studiem Miniatur Filmowych oraz Telewizyjnym Studiem Filmów Animowanych zdobył wiele nagród w kraju i na świecie, a „Oczekiwanie” zostało nagrodzone Srebną Palmą w Cannes. Artysta wypracował swój własny, niepowtarzalny styl, gdzie malował farbami olejnymi bezpośrednio na taśmie filmowej. W jego twórczości barwne plamy przeistaczają się na naszych oczach w postacie, kształty i pejzaże. Rozlewają się na ekranie, by stworzyć piękną, nasyconą barwami historię. Oglądając jego filmy ma się wrażenie oglądania impresjonistycznych obrazów, które zaczynają ożywać, a towarzyszy temu konkretna historia i sugestywna muzyka. Inne słynne dzieła tego twórcy to „Pożar”, „Mały western” oraz „Czerwone i czarne”.
Na pokazach specjalnych można było zobaczyć pełnometrażowe filmy animowane goszczące już na ekranach kin jak „Chico i Rita” Mariscala, Trueby i Erranda – historii trudnej miłości pianisty Chico i piosenkarki Rity. Jest to przepełniona muzyką – jazzem, mambo, sambą – i zmysłowością animacja, która stwarza wyjątkowy klimat, tak jakby widz również siedział w muzycznym kubańskim klubie, a jednocześnie opowiada o dramacie ludzi, który chcą, ale nie potrafią być razem. Inną w klimacie – satyryczną i powstałą na podstawie komiksu – można animacją był „Jeż Jerzy” Wawszczyka, Leśniaka i Tarkowskiego, o jeżu – blokersie i podrywaczu. Gdy Profesor tworzy jego klona, który ma być Celebrytą Doskonałym, Jerzy musi zawalczyć o swoją dobrą opinię. Jest to dobra satyra na współczesną kulturę, humorystycznie, ale trafnie pokazującą jej absurdy.
Pokaz „Inne wizje czeskiej animacji” przedstawił dzieła, które uciekają od klasycznej narracji: nie ma tu konkretnej historii, trudno je opowiedzieć, gdyż są abstrakcyjne. Są zabawą formą, obrazem, dźwiękiem. Mamy tu między innymi krzesło żyjące własnym życiem, grę świateł na schodach i wiele innych artystycznych wizji.
Warto zaznaczyć również, że w tym roku mija 100 lat od premiery „Pięknej Lukanidy” pierwszego w historii filmu lalkowego. Z tej okazji można było zapoznać się z dokumentem o Władysławie Starewiczu, pionierze lalkowego filmu „Treser żuków” – bardzo nietypowy, gdyż narratorem jest żuk, ożywiona postać z jego twórczości. Wypowiadają się na ten temat także Bracia Quay. Następnie przypomniano nagrodzonego Oscarem, powstałego w łódzkim Semaforze „Piotrusia i Wilka”.
Kadr ze „Świtezi”
Mówiąc o filmach konkursowych profesjonalistów należy zaznaczyć, że została wyświetlona głośna i nagradzana „Świteź” Kamila Polaka, zrealizowana na klasycznej, bardzo rzadko dziś używanej taśmie 35 mm. Jest to przepiękna adaptacja Adama Mickiewicza z widowiskową sceną zatapiania miasta, zrealizowana przez Semafor jako film lalkowy w technice malarskiej. Trzeba też wspomnieć o pełnometrażowej „Drodze na drugą stronę” Anci Damian w produkcji polsko-rumuńskiej – jest to autentyczna historia Rumuna Crulica, który wskutek niesprawiedliwego wyroku załamał się i zagłodził na śmierć w wiezieniu. Reżyserka połączyła różne techniki jak: fotografia, reportaż, kolaż, akwarele. Mimo tego, a może przede wszystkim dlatego, że historia jest przedstawiona prosto i przystępnie z dużą dozą czarnego humoru, kalejdoskopową dynamiką, opowieść ta wstrząsa i pewnie jako zwykły dokument nie wywołała by aż takiego wrażenia.
Wyniki konkursu
Na konferencji prasowej z udziałem organizatorów (Janusza Korosadowicza i Mariusza Frukacza) ogłoszono wyniki konkursu.
W kategorii filmu profesjonalnego:
Złota Kreska – „Snępowina” Marta Pająk
Srebna Kreska – „Droga na drugą stronę” Anca Damian, „Zaczarowany fortepian” Martina Clappa
Brązowa Kreska – „Świteź” Kamil Polak
Wyróżnienia otrzymały: „Dobro, piękno i prawda” Balbiny Bruszewskiej, „Nie ma to jak w kinie” Uli Palusińskiej, a w kategorii filmów dziecięcych: „Mami Fatalne MEGAPROSILLA” Marcina Wasilewskiego, „Na cztery łapy czyli szkolne przygody Pimpusia Sadełko” Agnieszki Paszkiewicz, „Rybak na dnie morza” Leszka Gałysza i „Edward Psie Serce” Grzegorza Koncewicza
W kategorii filmu studenckiego:
Grand Prix – „Drwal” Paweł Dębski
Nagroda Specjalna „Tajemnica góry Malakka” Jakub Wroński
Wyróżnienia otrzymały: „Leaves” Agnieszki Borowej, „Czerwień” Cypriana Piwowarskiego, „An interrupted story” Ani Hazel Leszczynskiej.
W kategorii filmu nieprofesjonalnego:
Nagroda Główna „Pipeta” Rafał i Wojciech Sankiewicz
Wyróżnienia otrzymały „Niebezpieczne związki” Patryka Dudzińskiego i zestaw filmów Dzieci z Ośrodka Pogranicze.
Autorką tekstu jest Hanna Bielecka
Dodaj komentarz